Janusz Kondratowicz
Jarosław Kukulski i inni

Ryszard Poznakowski

Maciej Miecznikowski

Janusz Laskowski

   Mówi się, że śpiewać każdy może jeden lepiej, drugi gorzej. Mówi się też, że piosenka łagodzi obyczaje czy, że jest dobra na wszystko. Prawdą też jest, że śpiewają wszyscy; dzieci, dorośli i to przy różnych okazjach. Śpiewamy ulubione piosenki, obojętnie kiedy po raz pierwszy podbiły nasze serca.
   Tak jak sportowiec ma swojego trenera, a film reżysera tak i piosenka ma swoich autorów, którzy napisali słowa i muzykę.
   I tak, w cieniu sportowca jest jego trener - choć przecież to jemu sportowiec często zawdzięcza wszystko. Zwykle też bardziej pamiętamy tytuł, fabułę i aktorów występujących w filmie, niż imię i nazwisko reżysera czy scenarzysty.
   Podobnie jest z piosenką. Gdy usłyszymy popularną melodię, gdy wzruszą nas piękne słowa zwykle kojarzymy je z danym piosenkarzem czy określonym zespołem muzycznym. I tak często w cieniu odtwórcy jest twórca piosenki.
   Dzień 30 listopada 2002 roku był niezwykły. W pięknie udekorowanej świetlicy szkolnej odbyło się spotkanie z twórcami kultury muzycznej, którzy przybyli do naszej szkoły na zaproszenie Andrzeja Rebowskiego.
  W obecności władz miasta w osobie wiceburmistrza Wyszkowa pana Zbigniewa Wiśniewskiego i gospodarza szkoły pani dyrektor Elżbiety Kalinowskiej przywitano brawami:
Krzysztofa Heeringa - wykładowcę, docenta Akademii Muzycznej w Warszawie, świetnego pianistę, aranżera, wieloletniego kierownikia muzycznego Kabaretu pod Egidą Jana Pietrzaka;
Janusza Kondratowicza - autora tekstów wielu piosenek śpiewanych przez Czerwone Gitary, Trubadurów, Jacka Lecha, Wojciecha Gąsowskiego i innych, wiceprezesa ZAiKS;
Jarosława Kukulskiego - kompozytora, autora wielu wspaniałych przebojów Anny Jantar i Natalii Kukulskiej oraz innych czołowych wykonawców tamtych i obecnych lat;
Witolda Pogranicznego - konferansjera, legendę polskiego radia muzycznego, kiedyś rozgłośni harcerskiej, później programu III, I i Radia dla Ciebie;
Ryszarda Wolańskiego - dziennikarza muzycznego Telewizji Polskiej programu I i TV Polonia, autora leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej.
   Sobotnie spotkanie stało się lekcją historii piosenki i muzyki. Dzieci oczekując na gości, śpiewały przeboje Natalii Kukulskiej i Anny Jantar, a w trakcie spotkania mogły osobiście przekonać się, że wielcy ludzie są tacy zwykli, dowcipni, i że traktują bardzo poważnie ich problemy.    Goście podkreślali, że tak jak w szkolnym życiu „szóstkę” czy „piątkę” poprzedza czasem kilka godzin nauki, tak publiczne wykonanie piosenki poprzedza praca wielu ludzi. Zasada ta obowiązuje we wszystkich dziedzinach życia i na każdym jego etapie – droga do sukcesu jest długa i zawsze wiąże się z wysiłkiem. 

Góra strony

Ryszard Poznakowski na spotkaniu w Szkole Podstawowej nr 1
w Wyszkowie
 

    Lider i założyciel zespołów Czerwono-Czarnych, Wiatraków i Trubadurów, kompozytor, kierownik muzyczny Teatru Syrena, dyrektor artystyczny kabaretu Olgi Lipińskiej, członek zarządu ZAiKS-u - Ryszard Poznakowski przyjechał 15 marca 2005 r. na spotkanie z dziećmi do naszej szkoły.
    "Witamy rycerza polskiej piosenki" tymi słowami powitała piosenkarza Lucyna Rębowska - organizatorka spotkania, nawiązując do średniowiecznych rycerzy Trubadurów, którzy zamiast mieczy nosili gitary, a ponad walkę przedkładali piękną piosenkę, którą podbijali serca dam.  
    Pięknym wykonaniem piosenki "Znamy się tylko z widzenia" siostry Karolina i Aleksandra Dańczyszyn oraz Magda Szymańska z Białegobłota wprowadziły wszystkich w świat kompozycji Ryszarda Poznakowskiego.
    Spotkanie ciekawie prowadzone przez  redakcję szkolnej gazetki "Nowinki z Jedynki" przebiegało w niezwykłej atmosferze. Pytania szkolnych redaktorek były przeplatane przebojami gościa i wspólnym śpiewaniem.
    Ryszard Poznakowski - wielki autorytet polskiej piosenki nawiązał wspaniały kontakt z publicznością. Przez całe spotkanie nie rozstawał się z fortepianem i mikrofonem, które wraz z profesjonalną aparaturą nagłaśniającą przywiózł do Wyszkowa. 
    Wspólnie z dziećmi i nauczycielami śpiewał swoje wielkie przeboje: "Trzynastego", "Gdzie się podziały tamte prywatki", "Mały książę", "Nie przynoś mi kwiatów dziewczyno" i inne. Wszyscy też mieli możliwość z bliska zobaczyć, a nawet dotknąć - platynową i trzy złote płyty. 
    Ryszard Poznakowski otrzymał bardzo staranne wykształcenie muzyczne. Już w szkole średniej w Koszalinie komponował dla swojej koleżanki Kasi Sobczyk, ale słynny jej przebój "Trzynastego" napisał parę lat później. Piosenka ta ma ciekawą historię - wcześniej niezwykle popularna - w okresie stanu wojennego nie mogła być wykonywana. 
    Pierwszy swój zespół Czerwono - Czarnych założył w połowie lat sześćdziesiątych. Dwa lata później był już liderem zespołu "Trubadurzy". W roku 1970 założył zespół "Wiatraki".
    W czasie swojej przeszło czterdziestoletniej kariery artystycznej wraz ze swoimi kolegami zagrał kilka tysięcy koncertów w Polsce ale także w USA, Australii czy Mongolii. Ryszard Poznakowski uważa wszystkie koncerty za podobne do siebie. Trasa, hotel, występ. Ale ma także swoje rekordy. Pochodzą one z lat 60, kiedy to w przeciągu dwóch dni zagrał 13 koncertów, by innym razem pomiędzy dwoma koncertami przejechać 2000 km.
    Piosenkarz bardzo lubi przebywać w plenerze wiejskim. Czuje się tam wolny jak ptak i czerpie natchnienie z szumu wiatru, śpiewu ptaków. Od kilku lat mieszka w pięknej okolicy nad samą rzeką.
    Ryszard Poznakowski nigdy nie uprawiał sportu wyczynowo ale z zespołem "Trubadurzy" zaśpiewał na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium. Najbardziej lubi lekką atletykę, a za polskiego sportowca wszechczasów uważa Irenę Szewińską.
    Na pytanie "Do, której swojej piosenki ma szczególny sentyment?" odpowiedział "Do tej, którą dopiero napiszę". Taką nowo skomponowaną piosenką - niezwykle piękną i wzruszającą - pożegnał się z nauczycielami i dziećmi "Jedynki".
    "Dziękujemy Panu za wspaniałe kompozycje; dziękujemy za niezapomniane przeboje; dziękujemy za to co już Pan dokonał dla polskiej kultury ... i czekamy na dalsze ponadczasowe utwory" - te słowa i kwiaty, i brawa na stojąco były podziękowaniem dla Ryszarda Poznakowskiego. 
    A później były jeszcze nie kończące się zdjęcia i autografy. Tak zakończyło się  spotkanie z wielkim Trubadurem.